:: 3telnik.pl - Potrójna przyjemność z czytania

PRZEMEK: Nie pamiętam, kiedy ostatni raz przeprowadzałem wywiad, ale wiem, że ten jest zdecydowanie inny od pozostałych ;) nie dość, że obszerniejszy, to w dodatku po przeczytaniu tekstu traficie na… vlog, będący zapisem faktycznej rozmowy, jaką miałem przyjemność przeprowadzić z Verą Eikon, autorką serii kryminalnej „Między prawami”. Zapraszam do lektury! ➡ „Polowanie na wilka” – sprawdź, gdzie kupisz najtaniej! ⬅ Nie wiem, czy nie zaczniemy “z grubej rury”, ale jest pytanie, nad którym zapewne głowi się część czytelników. Wiemy, że Vera Eikon to Twój pseudonim literacki. Jak dobrze rozumiem, powstał w celu “odcięcia” swojej kryminalnej twórczości od tej spokojniejszej, wydanej pod własnym nazwiskiem? Dlaczego akurat Vera Eikon? Czy znaczenie tego pseudonimu jest dla Ciebie istotne? Przecież równie dobrze mogłaś dobrać sobie dowolne obco brzmiące imię i nazwisko lub “uzachodnić” własne? Już parokrotnie odpowiadałam na to pytanie od strony technicznej. Rzeczywiście kilka lat temu popełniłam kilka powieści obyczajowych – całkiem odmiennych od kryminałów – więc zwyczajnie chciałam te dwie sfery jakoś odkreślić. Ale to nie wszystko. Serię kryminałów “Między prawami” potraktowałam jako swoisty projekt, w którym Vera Eikon staje się patronką. Jest to odniesienie do świętej Weroniki. Jest to święta, która pomaga człowiekowi zedrzeć wszystkie fałszywe maski, jakie zakładamy każdego dnia….

PRZEMEK: Przyczynkiem do powstania niniejszego wpisu była… no właśnie. Kawa. Krąży po sieci infografika (pewnie zresztą niejedna), zgodnie z którą stanowi ona najważniejsze paliwo dla pisarzy (no, i nie tylko… w końcu kto nie lubi kawy?). Postanowiłem zatem zrobić tu i ówdzie research, by sprawdzić, ile w tym kawowym stereotypie prawdy ;) I tak, oddaję głos poszczególnym osobom, które zapytałem co piją podczas pisania książki:

Po ukończeniu prawa cieszy się tytułem naukowym tejże dziedziny. W szufladzie schowane ma kilka gotowych książek, co nie przeszkadza w planowaniu kolejnych. Ostatnia wydana pozycja cieszy się sporym zainteresowaniem i dobrymi recenzjami. Tak tak, moi drodzy, pora na wywiad z… Diane Rose, czyli Dianą Brzezińską ;)

PRZEMEK: Dawno nie publikowałem na stronie żadnego wywiadu – pora zatem nadrobić zaległości ;) Dziś przychodzę do Was z krótką rozmową z Anną Kapes, autorką powieści „Martwe ciało Mavericka” ;) Zapraszam do lektury!

Wmawia czytelnikom, że jakkolwiek jest na tym świecie źle, i tak „Najgorsze dopiero nadejdzie”. Wymęcza swojego bohatera niemal do granic możliwości, a tym samym wbija nas w fotel i każe czytać nie tylko od deski do deski, ale i niemal na bezdechu. Panie, panowie – oto, co ciekawego miał mi do powiedzenia Robert Małecki ;) Zapraszam do lektury wywiadu:

PRZEMEK: O jego kryminale „Maestro” robi się coraz głośniej. Na co dzień jednak, oprócz pisania książek, zajmuje się… ich recenzowaniem – o ile to oczywiście kryminały, bo ten gatunek interesuje go najbardziej. Zawodowo nauczyciel, po godzinach najbardziej znany norweski bloger książkowy, od niedawna pisarz. Postanowiłem porozmawiać z Geirem Tangenem na temat jego życia i twórczości – zapraszam do lektury wywiadu :) 1. Jesteś norweskim blogerem książkowym, specjalizującym się w kryminałach. Kiedy odkryłeś, że być może powinieneś spróbować i napisać własną powieść w tym gatunku? Od zawsze uwielbiam pisać. Kiedy byłem małym dzieckiem, pisałem fikcyjne opowiadania dla moich przyjaciół, by ich zabawiać. Odkąd pamiętam, moim marzeniem było pisanie opowieści, które ludzie będą czytać z zaciekawieniem, ALE… Nigdy nie zrobiłem nic w związku z tym marzeniem, dopóki moja żona nie zaczęła znienacka pisać swojej pierwszej powieści. Zdecydowaliśmy wówczas – to były letnie wakacje 2011 roku, na Riwierze Francuskiej – że powinniśmy wykorzystywać nasz wolny czas na pisanie. Od razu wiedziałem, że to musi być kryminał, ponadto miałem w mojej głowie pomysł, skrywany od czasów, gdy miałem dwadzieścia lat. Jeśli więc chodzi o mój debiut – „Maestro” – to ziarno zostało zasiane właśnie w tamte wakacje. 2. Viljar Ravn Gudmundsson, twój główny bohater,…

Po bardzo przyjemnej dla mnie lekturze „Do trzech razy śmierć” i równie owocnym i pełnym śmiechów spotkaniu autorskim Alka Rogozińskiego w poznańskim Empiku, postanowiłem porozmawiać z autorem na temat jego najnowszej powieści, ale nie tylko. Zapraszam do lektury wywiadu:

PRZEMEK: Po lekturze opisywanych w tym i ubiegłym tygodniu książek „Mężczyzna w białych butach” oraz „Martwe ciała„, naszło mnie kilka pytań związanych m.in. z pisaniem tego typu literatury faktu. Odpowiedzi na nie postanowiłem zdobyć u źródła – podpytując Michała Larka, współautora obu książek. Zapraszam do lektury naszej rozmowy!

PRZEMEK: W czwartek na stronie pojawiła się recenzja ostatniego tomu „Zapomnianej księgi” – cyklu, nad którym trochę się pewnie rozpływam i marudzę Wam w kółko, że to było moje największe pozytywne zaskoczenie minionego roku ;) Postanowiłem na temat tej trylogii porozmawiać z jej autorką – Pauliną Hendel. Zapraszam do lektury!

PRZEMEK: Wielokrotnie zachwalałem na łamach 3telnika powieści tego pisarza, zarówno te adresowane do dorosłych, jak i przeznaczone dla małych czytelników. Przy okazji premiery jego najnowszej powieści postanowiłem zapytać autora nie tylko o „Gdy mrok zapada”, ale też o sam proces pisania, doświadczenie policjanta czy wspomnienia związane z Polską. Zapraszam do lektury! :)