W maleńkim Lansing dochodzi do brutalnego morderstwa na Heather Willeford. Podejrzenia początkowo padają na Scotta Wintona, jej partnera, który bezemocjonalnie reaguje na wieść o śmierci dziewczyny. Nie ma alibi, jednak nie wygląda na kogoś, kto chciałby zabić kobietę, z którą postanowił zamieszkać z dala od uczelni, na której jeszcze niedawno wykładał.
Czterdziestosiedmioletnia kobieta budzi się w obcym mieszkaniu, w którym wkrótce odkrywa swoje zdjęcia z nieznanym sobie mężczyzną. Jak wyjaśnia jej ów facet – Ben – jest jej mężem, a ona nazywa się Christine Lucas. Osiemnaście lat temu miała wypadek, który pozbawił ją pamięci długotrwałej i każdego dnia rano budzi się, na nowo poznając rzeczywistość.
Mikael Blomkvist – redaktor czasopisma „Millenium” – przegrywa proces sądowy z Hansem-Erikiem Wennerströmem, którego oskarżył w jednym z artykułów o malwersacje finansowe. Skazany prawomocnym wyrokiem Blomkvist zostaje odsunięty od czasopisma. Równocześnie wiekowy już Henrik Vanger – legenda przemysłu, członek zarządu Vanger Group – zatrudnia go u siebie w domu, na wyspie Hedeby.
Herkules Poirot – zabawny, niski Belg z zakręconymi wąsami – zagościł u mnie już wcześniej dwukrotnie: podczas lektury „Wielkiej gry” Agathy Christie oraz podczas zapoznania się zarówno z książkowym pierwowzorem, jak i filmową adaptacją „Morderstwa w Orient Expressie”. Także i tym razem – za sprawą zagadki trzeciej lokatorki – wzbudził we mnie zainteresowanie…
Po lekturze „Psa Baskervillów” kilka osób słusznie zwróciło mi uwagę, że zacząłęm przygody Sherlocka Holmesa i doktora Watsona poznawać gdzieś w połowie drogi, zamiast zacząć od początku, od momentu, gdy się poznali. Przyznałem im rację i zabrałem się za słuchanie wersji audio „Studium w szkarłacie”.
Dopadła mnie Grishamomania ;) Tym razem padło na „Klienta” – według niektórych jedną z najlepszych książek tego autora.
Średnio ostatnio wyglądam z czasem, jeśli chodzi o czytanie książek w tradycyjnym formacie, jednak udaje mi się znaleźć nieco czasu na słuchanie audiobooków. Dlatego też w ostatnim czasie ukończyłem kolejną książkę Johna Grishama – „Kancelaria” otrzymaną od serwisu Audioteka.pl, który zostaje patronem „3telnika” :)
Sięgnąłem po tę książkę właściwie z jednego powodu, a jest nim John Grisham – jeden z moich ulubionych autorów (o których na dniach powiem coś więcej). Lubię Grishama, a akurat „Raportu pelikana” nie miałem okazji wcześniej czytać, toteż przy jednej z wizyt w bibliotece wypożyczyłem właśnie tę pozycję. Zacząłem czytać i po kilku dniach dowiedziałem się, że niebawem będzie transmitowana w TV ekranizacja tej książki, co mnie tylko zdopingowało do jeszcze szybszego pochłaniania kolenych stron. Ostatecznie książkę przeczytałem, filmu nie obejrzałem, ale nadrobię i te zaległości, tymczasem spieszę z recenzją ;)
Znacie Sherlocka Holmesa? No pewnie, kto by go nie znał. Ja znałem tylko ze słyszenia (oraz z filmów), dopóki nie sięgnąłem bo tę książkę. I mówię Wam – ta opowieść wcale nie będzie o nim. No dobra, będzie, ale tylko odrobinę. Jak dla mnie, najważniejsza postacią tej książki jest zdecydowanie doktor Watson, który – oprócz bycia głównym bohaterem (?) – zarazem wciela się w narratora i prowadzi nas przez całą historię związaną z tytułowym „Psem Baskervillów”. Któż to taki?
Tytułowe „Karaluchy” to druga już część przygód policjanta, Harry’ego Hole’a, napisana przez Jo Nesbø. I jedną, i drugą przeczytałem – a raczej przesłuchałem – w formie audio prosto od Audioteka.pl.
